Η φορολογική δήλωση (το γνωστό έντυπο Ε1) «απευθύνει» ερώτημα, μέσω των κωδικών 017-018, στη θέση 10 του πίνακα 2 (ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ), σε φορολογούμενους, νέους ανθρώπους, που το 2012, είχαν ηλικία μέχρι 30 ετών: «Γεννηθήκατε από 1/1/1982 και μετά;». Η ιδιαιτερότητα η οποία υπάρχει για την κατηγορία αυτή των υπόχρεων σε υποβολή φορολογικής δήλωσης συμπολιτών μας, αναφέρεται στο άρθρο 9, παράγραφος 1, του ΚΦΕ (όπως ισχύει για τα εισοδήματα που αποκτήθηκαν το 2012 και θα δηλωθούν κατά την ηλεκτρονική υποβολή της φορολογικής δήλωσης, οικονομικού έτους 2013): «Για τους νέους ηλικίας έως και 30 ετών, το αφορολόγητο ποσό ορίζεται στις 9.000 ευρώ, εφόσον το δηλωθέν εισόδημα, πραγματικό, ή αυτό που προκύπτει με βάση τις αντικειμενικές δαπάνες και υπηρεσίες και δαπάνες απόκτησης περιουσιακών στοιχείων του φορολογούμενου, δεν υπερβαίνει τις 9.000 ευρώ». Ωστόσο, στην περίπτωση που το ετήσιο καθαρό εισόδημα, της κατηγορίας αυτής των νέων, υπερβαίνει τις 9.000 ευρώ, το ποσό του φόρου που προκύπτει περιορίζεται, ώστε μετά την αφαίρεσή του, να παραμένει το εισόδημα στις 9.000 ευρώ.
Παράδειγμα (1): Νέος 28 ετών, κατά το 2012, εργάσθηκε ως μισθωτός με μικτό μισθό 780 ευρώ. Μετά την αφαίρεση των κρατήσεων για τα ασφαλιστικά ταμεία (16,50%), οι καθαρές μηνιαίες αποδοχές του γίνονται 651,30 ευρώ. Το ετήσιο καθαρό εισόδημα από την εργασία του διαμορφώνεται στις 9.158,90 ευρώ (σε 14μηνη βάση). Αν υποθέσουμε ότι αναγράφει το απαιτούμενο ποσό των αποδείξεων στον κωδικό 049 (25% του εισοδήματος), ενώ καλύπτει τις αντικειμενικές του δαπάνες και υπηρεσίες (τεκμήρια), θα φορολογηθεί στο παραπάνω εισόδημα. Περαιτέρω, επειδή είναι μεγαλύτερο των 9.000 ευρώ, το αφορολόγητο όριο θα είναι 5.000 ευρώ και όχι 9.000. Συνεπώς, ο φόρος θα είναι: 4.158,90 Χ 10% = 415,89 ευρώ. Δεδομένου όμως ότι μετά την αφαίρεση του φόρου, το εισόδημα που απομένει είναι μικρότερο των 9.000 ευρώ (9.158,90 – 415,89 = 8.743,01), σύμφωνα με την ως άνω διάταξη, ο φόρος τελικά που θα καταβληθεί, θα είναι 158,90 ευρώ, ώστε το εισόδημα να παραμείνει στις 9.000 ευρώ.
Παράδειγμα (2): Νέα 26 ετών, φιλοξενούμενη από τους γονείς της κατά το 2012, εργάσθηκε ως μισθωτός με ετήσιες καθαρές αποδοχές 8.500 ευρώ (610 περίπου ευρώ τον μήνα, σε 14μηνη βάση). Το αφορολόγητο όριο για την φορολογούμενη αυτή (συμπληρώνει τους κωδικούς, ως υπόχρεος, στο έντυπο), είναι το ποσό των 9.000 ευρώ. Συνεπώς, δεν θα υπολογισθεί φόρος. Αν υποθέσουμε όμως, ότι διέμενε σε διαμέρισμα που παραχωρήθηκε δωρεάν από τους γονείς της, το οποίο έχει αντικειμενική δαπάνη κύριων χώρων πχ 3.200 ευρώ (80 τμ χ 40,00), ενώ κατέχει ένα ΙΧΕ, αντικειμενικής δαπάνης 4.000 ευρώ (1.000 κε), με την προσθήκη και του ατομικού ποσού της ελάχιστης αντικειμενικής δαπάνης των 3.000 ευρώ (περ. θ, παρ. 1, άρθρου 16 ΚΦΕ), το συνολικό ποσό των τεκμηρίων ανέρχεται σε 10.200 ευρώ. Άρα, δεν ισχύει το αφορολόγητο των 9.000 ευρώ, αλλά θα γίνει χρήση της κλίμακας του άρθρου 9, με αφορολόγητο τις 5.000 ευρώ. Ασφαλώς, θα ισχυριστεί κάποιος, θα μπορούσε η νέα του παραδείγματος, να «προσαρμόσει» την ζωή της, στο πλαίσιο της λιτότητας και της οικονομικής ύφεσης, παραιτούμενη από την «πολυτέλεια» της χρήσης δικού της αυτοκινήτου. Έτσι, οι υπόλοιπες αντικειμενικές της δαπάνες (3.200+3.000), θα καλύπτονταν από το πραγματικό της εισόδημα και θα εξακολουθούσε να μην καταβάλλει φόρο. Πάντως, εφόσον ήταν επιλογή της να διατηρήσει το αυτοκίνητο, η μη καλυπτόμενη διαφορά των 1.700 ευρώ (10.200 – 8.500), τεκμαίρεται ως εισόδημα προερχόμενο από ελευθέρια επαγγέλματα (παρ. 1, άρθρο 19 ΚΦΕ) και η φορολογούμενη θα υποχρεωθεί επί πλέον σε επιβάρυνση προκαταβολής φόρου (παρ. 1, άρθρο 52 ΚΦΕ), με ποσοστό 55% επί του κύριου ποσού του φόρου. Συνεπώς, κατά την εκκαθάριση της φορολογικής δήλωσης, θα έχουμε: 5.200 ευρώ χ 10% = 520 ευρώ (φόρος) και 520 ευρώ χ 55% = 286 ευρώ (προκαταβολή φόρου), σύνολο 806 ευρώ. Το ποσό των αποδείξεων του 25% του εισοδήματος, θα υπολογιστεί επί του 10.200 ευρώ. Ωστόσο, θα πρέπει να διερευνηθεί η δυνατότητα να γίνει επίκληση εισοδήματος προηγουμένων ετών, με την γνωστή διαδικασία συγκέντρωσης καθαρών «υπολοίπων» εισοδημάτων, προς ανάλωση, από τις φορολογικές δηλώσεις των περασμένων οικονομικών ετών. Αν υπάρχει αυτή η δυνατότητα (άρθρο 19, παρ. 2, περ. ζ ΚΦΕ) και αναγραφεί ποσό στον κωδικό 787 του πίνακα 6 (1.700 ευρώ και μεγαλύτερο), θα καλυφθεί η διαφορά των αντικειμενικών δαπανών και η νέα του παραδείγματος θα «επανέλθει» στο προηγούμενο αφορολόγητο καθεστώς.
Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι η συμπλήρωση και ηλεκτρονική υποβολή της φορολογικής μας δήλωσης, υπέχει θέση υπεύθυνης δήλωσης (παρ. 5, άρθρο 63 ΚΦΕ) και πρέπει όλα τα αναγραφόμενα να είναι ειλικρινή και δυνάμενα να αποδειχθούν, βάσει δικαιολογητικών, όταν και όποτε διενεργηθεί έλεγχος από την αρμόδια φορολογική αρχή.
Νίκος Σγουρινάκης http://epixeirisi.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου