Την αλλαγή μοντέλου οικονομικής πολιτικής σε σχέση με αυτό που εφαρμόζεται από την Τρόικα υποστηρίζει στην έκθεσή του το Levy Economics Institute σε συνεργασία με το Παρατηρητήριο Οικονομικών και Κοινωνικών Εξελίξεων του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, για την πραγματική κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας.
Όπως επισημαίνεται στην έκθεση, η μείωση των δημοσίων δαπανών αποτελεί κύριο παράγοντα για την ελεύθερη πτώση της οικονομίας. Συγκεκριμένα στην Ελλάδα οι δημόσιες δαπάνες έχουν συρρικνωθεί δραματικά, με τη μείωση να ανέρχεται στο 9,1% για το 2012. Απόρροια αυτής της κατάσταση είναι η δραματική πτώση της απασχόλησης στην Ελλάδα από τον Οκτώβρη του 2008, καθώς έχουν χαθεί πάνω από ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας, ενώ το Μάρτιο του 2013 η επίσημη ανεργία κατέγραψε πάνω από 1,3 εκατομ. ανέργους.
Σύμφωνα με το Levy Institute «οι σημερινές οικονομικές συνθήκες είναι σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα μιας ανόητης πολιτικής που βασίζεται σε μια σαθρή οικονομική θεωρία η οποία προβάλει την «επεκτατική λιτότητα» μαζί με τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας ως την καλύτερη συνταγή για την μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη ανάπτυξη σε χώρες όπως η Ελλάδα, δηλαδή χώρες με μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα και υψηλές αναλογίες δημόσιου χρέους προς ΑΕΠ».
Με βάση τις προσομοιώσεις του μακροοικονομικού τους μοντέλου για την Ελληνική οικονομία (LIMG) οι συγγραφείς της έκθεσης υποστηρίζουν ότι η παρατεταμένη λιτότητα θα οδηγήσει σε συνεχή πτώση της απασχόλησης δεδομένου ότι το πραγματικό ΑΕΠ δε θα αυξηθεί αρκετά γρήγορα για να αποτρέψει και να ανατρέψει την πτωτική τάση στην αγορά εργασίας.
Οι προβλέψεις για την Ελληνική οικονομία είναι περισσότερο απαισιόδοξες από αυτές του ΔΝΤ. Πιο συγκεκριμένα προβλέπουν ότι η συνέχιση της ασκούμενης πολιτικής θα οδηγήσει την ανεργία κοντά στο 34% το 2016 (Διάγραμμα 1), ενώ το πραγματικό ΑΕΠ θα συνεχίσει να συρρικνώνεται μέχρι το 2015, με πιθανή αντιστροφή της αρνητικής τάσης το 2016.
Διάγραμμα 1. Ποσοστό ανεργίας μέχρι το 2016
Ωστόσο, η αντιστροφή της αρνητικής σύμφωνα με το ινστιτούτο είναι εφικτή αν πραγματοποιηθεί μέχρι το τέλος τους έτους «μια συνεκτική και σταθερή διαδικασία δυναμικής αύξησης στις συνιστώσες της συνολικής ζήτησης που θα οδηγήσει στη μείωση της ανεργίας δεδομένου του γεγονότος ότι υπάρχει ένα σημαντικό χρονικό χάσμα ανάμεσα στην αύξηση του ΑΕΠ και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης».
Οικονομολόγος MSc
Ερευνητής In Deep Analysis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου