Αποψη : Μετά το πλεόνασμα

Του Νίκου Ξυδάκη http://www.kathimerini.gr/ Ο υπουργός Οικονομικών Ι. Στουρνάρας προσφάτως προέβλεψε έξοδο στις αγορές, βεβαιώνοντας ότι δεν χρειάζεται νέα αναδιάρθρωση χρέους και νέα μέτρα. Διεψεύσθη οικτρά: Προχθές ο πρόεδρος του Eurogroup Γ. Ντάισελμπλουμ και ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι υπέδειξαν ότι και νέο πακέτο στήριξης θα χρειαστεί και νέο μνημόνιο δημοσιονομικής λιτότητας. Ποιον να πιστέψει ο Ελληνας πολίτης; Προφανώς τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος πρώτος παραδέχθηκε την ύπαρξη χρηματοδοτικού κενού μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος και υποσχέθηκε πρόσθετη βοήθεια. Για να συνεχιστεί, λοιπόν, η χρηματοδότηση της αποκλεισμένης από τις χρηματαγορές Ελλάδος, πρέπει να συνεχιστεί η δημοσιονομική συρρίκνωση, έως την εμφάνιση πρωτογενούς πλεονάσματος. Αυτός είναι ο απαράβατος όρος και αυτή είναι η απτή ένδειξη συμμόρφωσης που ζητούν οι δανειστές, κυρίως η γερμανική κυβέρνηση, η οποία πρέπει να πείσει και τους πολίτες της για την ανάγκη συνέχισης της στήριξης. Και ιδού, εμφανίσθηκε το πρωτογενές πλεόνασμα, σημάδι ότι νοικοκυρεύονται τα δημοσιονομικά. Μετά; Τελείωσε η κρίση; Θα σπεύσουν οι επενδυτές και θα έρθει η ανάπτυξη, θα μειωθεί η ανεργία; Δυστυχώς, το πρωτογενές πλεόνασμα, όσο αναγκαίο και να είναι, δεν είναι ικανό αφ’ εαυτού να βγάλει τη χώρα από την παγίδα ύφεσης και αποεπένδυσης. Πέρα από τη δημοσιονομική ανάταξη, οι Ελληνες πρέπει να σκεφτούμε πρωτίστως την παραγωγική ανασυγκρότηση, με τρόπους δραστικούς και ριζοσπαστικούς. Το ιστορικό ερώτημα που τίθεται και πάλι, δραματικά, είναι: Ποια η θέση της χώρας στον διεθνή καταμερισμό εργασίας;  Τι παράγει η χώρα; Πώς καλύπτεται η εσωτερική ζήτηση; Τι εξάγουμε; Ποια πραγματικά πλεονεκτήματα, φυσικά και ανθρώπινα, αξιοποιούμε για να τοποθετηθούμε στον διεθνή ανταγωνισμό; Αυτή η συζήτηση επείγει περισσότερο από κάθε άλλη. Η ευρωπαϊκή προοπτική και οι πολύχρονες κοινοτικές εισροές αποκοίμισαν και απονεύρωσαν την πραγματική οικονομία, το φτηνό χρήμα την αποτελείωσε. Τώρα, έφτασε η ώρα της αλήθειας.