«Οποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει». Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών, Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγερ, είναι σχεδόν βέβαιο ότι αγνοεί τη γνωστή ελληνική παροιμία, αλλά έδωσε τόσο σαφές δείγμα της γερμανικής πολιτικής γύρω από την υπόθεση του ελληνικού χρέους, που, αν το σχετικό απόφθεγμα δεν είχε προκύψει από τα βάθη της λαϊκής σοφίας, είναι βέβαιο ότι θα έπρεπε να συνταχθεί άμεσα για να περιγράψει τις γερμανικές προθέσεις.
Τι ακριβώς είπε ο -προερχόμενος μάλιστα από τη σοσιαλιστική πτέρυγα της γερμανικής κυβέρνησης- υπουργός; Οτι για να ανοίξει η συζήτηση για το ελληνικό χρέος δεν αρκεί -όπως έως σήμερα γνωρίζαμε- να καταγραφεί ότι υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα, αλλά πρέπει να αποδειχτεί ότι το πλεόνασμα αυτό είναι και βιώσιμο.
Δηλαδή, στην πράξη, δεν αρκούν τα στοιχεία του 2013, αλλά θα πρέπει να επιβεβαιωθούν το 2014, ενδεχομένως και το 2015, εξαρτάται από το πώς ερμηνεύει ο καθένας την αναφορά σε «βιώσιμο» πλεόνασμα. Το οποίο σημαίνει ότι η συζήτηση για το χρέος δεν μπορεί να ανοίξει τον ερχόμενο Απρίλιο, αλλά θα πρέπει να περιμένει αρκετά.
Ακόμη πιο σαφής ήταν ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, δηλώνοντας προς τον κ. Στουρνάρα -όπως ο ίδιος αποκάλυψε- κατά τη διάρκεια συζήτησης για πιθανό κούρεμα του χρέους: «Γιάννη, ξέχασέ το». Αυτή είναι η γερμανική πολιτική, διατυπωμένη με λιγότερες ή περισσότερες περιστροφές.
Εμείς, ωστόσο, έχουμε μπροστά μας κάτι πολύ συγκεκριμένο: ένα τεράστιο χρέος κεντρικής διοίκησης, που σύμφωνα με τα στοιχεία του προϋπολογισμού ανήλθε στα 326 δισ. ή 178,2% του ΑΕΠ στο τέλος του 2013, έναντι 306 δισ. ή 157,7% του ΑΕΠ το 2012, και θα διαμορφωθεί στα 325 δισ. ή 177,5% του ΑΕΠ το 2014. Αυτό συμβαίνει γιατί όταν έγινε το PSI, το Μάρτιο του 2012, διαγράφηκε χρέος ύψους 106 δισ. ευρώ, ενώ η χώρα αναγκάστηκε να λάβει νέα δάνεια ύψους 130 δισ. ευρώ.
Το κοινοβουλευτικό Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους ήταν σαφές στην τελευταία έκθεσή του: «Μια νέα δανειακή σύμβαση της Ελλάδας για το κλείσιμο του δημοσιονομικού κενού δεν πρόκειται να επιλύσει το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας. Η μοναδική και αναπόφευκτη λύση για την αντιμετώπιση του προβλήματος είναι η δραστική αναδιάρθρωση του τεράστιου όγκου του δημοσίου χρέους, η οποία θα επιταχύνει την ανάπτυξη, θα ενθαρρύνει τις επενδύσεις και θα ευνοήσει εν τέλει τη μεγέθυνση της οικονομίας».
Τα περί μεγέθυνσης της οικονομίας ίσως να ακούγονται τόσο μακρινά όσο αστεία ακούγονται τα περί εξόδου στις αγορές για άντληση «ενδεχομένως 2-3 δισ. ευρώ», όταν για χρεολύσια μόνο είμαστε αναγκασμένοι να πληρώσουμε το 2014 πάνω από 28 δισ. ευρώ.
ΝΙΚΟΣ ΦΡΑΝΤΖΗΣ - nfran@naftemporiki.gr
Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου