Μια ακόμη εβδομάδα περιμένοντας τις αποφάσεις του Υπουργείου Οικονομικών για την εφαρμογή του νέου φορολογικού νόμου (Ν.4172/2013) και του νέου Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ – Ν.4174/2013), όπως αυτοί τροποποιήθηκαν και ισχύουν σήμερα.
Σε αναταραχή βρίσκεται και η αγορά, αφού ακόμη δεν έχουν δοθεί οδηγίες για την εφαρμογή του νέου ΚΦΔ.
Τα tweets και τα Δελτία Τύπου του Υπουργείου δίνουν και παίρνουν, όμως αντί να διευκολύνουν τους φορολογούμενους, μπερδεύουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση.
Σε αναταραχή βρίσκεται και η αγορά, αφού ακόμη δεν έχουν δοθεί οδηγίες για την εφαρμογή του νέου ΚΦΔ.
Τα tweets και τα Δελτία Τύπου του Υπουργείου δίνουν και παίρνουν, όμως αντί να διευκολύνουν τους φορολογούμενους, μπερδεύουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση.
Συναλλαγές πάνω από 500 ευρώ
Σύμφωνα με τον Ν.4172/2013 (άρθρο 23):
«Οι ακόλουθες δαπάνες δεν εκπίπτουν:
α) …,
β) κάθε είδους δαπάνη που αφορά σε αγορά αγαθών ή λήψη υπηρεσιών αξίας άνω των πεντακοσίων (500) ευρώ, εφόσον η τμηματική ή ολική εξόφληση δεν έγινε με τη χρήση τραπεζικού μέσου πληρωμής, …»
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι κάθε συναλλαγή μεταξύ επιτηδευματιών που δεν εξοφλείται με κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό ή επιταγή ή επιταγές πελατείας, δεν αναγνωρίζεται προς έκπτωση από τον καταβάλλοντα την πληρωμή.
Αν λοιπόν για μια συναλλαγή 1.000 ευρώ, ο επιτηδευματίας δώσει προκαταβολή 200 ευρώ μετρητά και εξοφλήσει τα υπόλοιπα μέσω τραπέζης, η δαπάνη αυτή θα πρέπει να αναμορφωθεί φορολογικά, γιατί δεν αναγνωρίζεται ως εκπεστέα δαπάνη.
Βέβαια στην αγορά έχουν δημιουργηθεί τεράστια προβλήματα για τις δαπάνες που περιλαμβάνονται σε αυτή τη διάταξη από τη μία, και από την άλλη για τη δυνατότητα που υπάρχει στη σημερινή κατάσταση να λειτουργήσει ένα τέτοιο μέτρο.
Για παράδειγμα, αν ένας λογαριασμός ΔΕΗ πληρωθεί στα γραφεία της ΔΕΗ ή σε ένα πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ και όχι στην τράπεζα, η δαπάνη θα εκπέσει ή όχι; Στην κατηγορία αυτή υπάρχουν και δεκάδες άλλες δαπάνες.
Για την δεύτερη κατηγορία θα σας διηγηθούμε μια ιστορία: Προμηθεύτρια ειδών παντοπωλείου με έδρα κεντρικό νησί του Αιγαίου, προμηθεύει τα μικρά νησιά που είναι τριγύρω. Στα περισσότερα δεν υπάρχει τράπεζα. Ευλόγως λοιπόν ρωτάει πού και πώς θα καταθέτουν τα χρήματα που συγκεντρώνουν οι εισπράκτορες της εταιρείας από τους πελάτες.
Εκτός κι αν κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, και συγκεντρώνει τα μετρητά ο εισπράκτορας και τα καταθέτει -στο όνομα των πελατών- στον λογαριασμό της εταιρείας.
Να θυμηθούμε ότι οι συναλλαγές μεταξύ επιτηδευματιών και ιδιωτών παραμένουν στα έως 1.500 ευρώ μετρητά και από εκεί και πάνω με κάρτα, κατάθεση στην τράπεζα ή τραπεζική επιταγή.
Τέλος να σημειώσουμε ότι και η μισθοδοσία, σύμφωνα με το γράμμα του νόμου, αν είναι πάνω από 500 ευρώ, πρέπει να εξοφλείται μέσα από τράπεζα.
Είναι λοιπόν άμεση ανάγκη η ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών να εκδώσει αποφάσεις και ερμηνευτικές εγκυκλίους για τη σωστή και ομοιόμορφη εφαρμογή του νόμου, ώστε να μην υπάρχουν προβλήματα στην αγορά και τις επιχειρήσεις.
Σύμφωνα με τον Ν.4172/2013 (άρθρο 23):
«Οι ακόλουθες δαπάνες δεν εκπίπτουν:
α) …,
β) κάθε είδους δαπάνη που αφορά σε αγορά αγαθών ή λήψη υπηρεσιών αξίας άνω των πεντακοσίων (500) ευρώ, εφόσον η τμηματική ή ολική εξόφληση δεν έγινε με τη χρήση τραπεζικού μέσου πληρωμής, …»
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι κάθε συναλλαγή μεταξύ επιτηδευματιών που δεν εξοφλείται με κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό ή επιταγή ή επιταγές πελατείας, δεν αναγνωρίζεται προς έκπτωση από τον καταβάλλοντα την πληρωμή.
Αν λοιπόν για μια συναλλαγή 1.000 ευρώ, ο επιτηδευματίας δώσει προκαταβολή 200 ευρώ μετρητά και εξοφλήσει τα υπόλοιπα μέσω τραπέζης, η δαπάνη αυτή θα πρέπει να αναμορφωθεί φορολογικά, γιατί δεν αναγνωρίζεται ως εκπεστέα δαπάνη.
Βέβαια στην αγορά έχουν δημιουργηθεί τεράστια προβλήματα για τις δαπάνες που περιλαμβάνονται σε αυτή τη διάταξη από τη μία, και από την άλλη για τη δυνατότητα που υπάρχει στη σημερινή κατάσταση να λειτουργήσει ένα τέτοιο μέτρο.
Για παράδειγμα, αν ένας λογαριασμός ΔΕΗ πληρωθεί στα γραφεία της ΔΕΗ ή σε ένα πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ και όχι στην τράπεζα, η δαπάνη θα εκπέσει ή όχι; Στην κατηγορία αυτή υπάρχουν και δεκάδες άλλες δαπάνες.
Για την δεύτερη κατηγορία θα σας διηγηθούμε μια ιστορία: Προμηθεύτρια ειδών παντοπωλείου με έδρα κεντρικό νησί του Αιγαίου, προμηθεύει τα μικρά νησιά που είναι τριγύρω. Στα περισσότερα δεν υπάρχει τράπεζα. Ευλόγως λοιπόν ρωτάει πού και πώς θα καταθέτουν τα χρήματα που συγκεντρώνουν οι εισπράκτορες της εταιρείας από τους πελάτες.
Εκτός κι αν κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, και συγκεντρώνει τα μετρητά ο εισπράκτορας και τα καταθέτει -στο όνομα των πελατών- στον λογαριασμό της εταιρείας.
Να θυμηθούμε ότι οι συναλλαγές μεταξύ επιτηδευματιών και ιδιωτών παραμένουν στα έως 1.500 ευρώ μετρητά και από εκεί και πάνω με κάρτα, κατάθεση στην τράπεζα ή τραπεζική επιταγή.
Τέλος να σημειώσουμε ότι και η μισθοδοσία, σύμφωνα με το γράμμα του νόμου, αν είναι πάνω από 500 ευρώ, πρέπει να εξοφλείται μέσα από τράπεζα.
Είναι λοιπόν άμεση ανάγκη η ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών να εκδώσει αποφάσεις και ερμηνευτικές εγκυκλίους για τη σωστή και ομοιόμορφη εφαρμογή του νόμου, ώστε να μην υπάρχουν προβλήματα στην αγορά και τις επιχειρήσεις.
Πώς τα 56 ευρώ το χρόνο μπορούν να γίνουν 39.000 ευρώ
Θα μου επιτρέψουν οι συνάδελφοι του Συλλόγου Οικονομολόγων Λογιστών του Νομού Μαγνησίας να χρησιμοποιήσω το παράδειγμα που παρουσίασαν στη συνέντευξη Τύπου που έδωσαν, για να αποδείξουν τη σχιζοφρένεια των προστίμων του Ν.4174/2013.
«Το παρακάτω παράδειγμα δείχνει πώς μια απλή αμέλεια καταβολής 4,00 ευρώ το μήνα, από μια επιχείρηση, μπορεί να οδηγήσει σε ένα χρόνο στην επιβολή προστίμων 39.000 ευρώ.
Έστω ότι μια επιχείρηση απασχολεί έναν υπάλληλο με μηνιαία αμοιβή 700,00 ευρώ καθαρά. Για το ποσό αυτό έπρεπε να παρακρατεί 4,00 ευρώ κάθε μήνα και να τα καταβάλλει στο Δημόσιο. Πρέπει δηλαδή έως την 20ή του επόμενου μήνα ο επιχειρηματίας να αποστέλλει ηλεκτρονικά στο TAXIS δήλωση για τα 4,00 ευρώ, στη συνέχεια να εκτυπώνει τον κωδικό πληρωμής και να μεταβαίνει στην τράπεζα για την πληρωμή. Αυτό πρέπει να το κάνει 12 φορές το χρόνο. Το συνολικό ποσό της οφειλής είναι 56,00 ευρώ για όλο το έτος.
Αν από λάθος δεν παρακρατήσει και δεν αποδώσει στο Δημόσιο κάθε μήνα το ποσό των 4,00 ευρώ, αλλά αντιληφθεί το λάθος του στο τέλος της χρονιάς (όταν θα γίνει η συνολική ετήσια εκκαθάριση) τότε έχει τα παρακάτω πρόστιμα:
Θα μου επιτρέψουν οι συνάδελφοι του Συλλόγου Οικονομολόγων Λογιστών του Νομού Μαγνησίας να χρησιμοποιήσω το παράδειγμα που παρουσίασαν στη συνέντευξη Τύπου που έδωσαν, για να αποδείξουν τη σχιζοφρένεια των προστίμων του Ν.4174/2013.
«Το παρακάτω παράδειγμα δείχνει πώς μια απλή αμέλεια καταβολής 4,00 ευρώ το μήνα, από μια επιχείρηση, μπορεί να οδηγήσει σε ένα χρόνο στην επιβολή προστίμων 39.000 ευρώ.
Έστω ότι μια επιχείρηση απασχολεί έναν υπάλληλο με μηνιαία αμοιβή 700,00 ευρώ καθαρά. Για το ποσό αυτό έπρεπε να παρακρατεί 4,00 ευρώ κάθε μήνα και να τα καταβάλλει στο Δημόσιο. Πρέπει δηλαδή έως την 20ή του επόμενου μήνα ο επιχειρηματίας να αποστέλλει ηλεκτρονικά στο TAXIS δήλωση για τα 4,00 ευρώ, στη συνέχεια να εκτυπώνει τον κωδικό πληρωμής και να μεταβαίνει στην τράπεζα για την πληρωμή. Αυτό πρέπει να το κάνει 12 φορές το χρόνο. Το συνολικό ποσό της οφειλής είναι 56,00 ευρώ για όλο το έτος.
Αν από λάθος δεν παρακρατήσει και δεν αποδώσει στο Δημόσιο κάθε μήνα το ποσό των 4,00 ευρώ, αλλά αντιληφθεί το λάθος του στο τέλος της χρονιάς (όταν θα γίνει η συνολική ετήσια εκκαθάριση) τότε έχει τα παρακάτω πρόστιμα:
- Για τον μήνα Ιανουάριο του 2014
Πρόστιμο μη υποβολής άρθρου 54: 1.000,00 ευρώ
Πρόστιμο άρθρου 53 (τόκοι) (ενδεικτικά): 4,00 x 8,25% x 11/12 = 0,30 ευρώ
Πρόστιμο εκπρόθεσμης καταβολής άρθρου 57: 4,00 x10% = 0,40 ευρώ
Πρόστιμο άρθρου 59: 4,00 ευρώ
Συνολικό πρόστιμο μη έγκαιρης υποβολής δήλωσης για τον Ιανουάριο: 1.004,70 ευρώ
Επειδή όμως δεν είχε υποβάλει για κάθε μήνα δήλωση για τα 4,00 ευρώ, θεωρείται ότι υπάρχει υποτροπή και κατ’ επέκταση διπλασιασμός του προστίμου των 1.000,00 ευρώ για τον μήνα Φεβρουάριο. Οπότε, το συνολικό πρόστιμο για τον Φεβρουάριο θα είναι: 2.004,67 ευρώ.
Στη συνέχεια: Η μη εμπρόθεσμη υποβολή της δήλωσης των 4,00 ευρώ για τον Μάρτιο, θεωρείται δεύτερη υποτροπή και έχουμε τετραπλασιασμό του προστίμου των 1.000,00 ευρώ. Οπότε, το συνολικό πρόστιμο για τον Μάρτιο θα είναι: 4.004,64 ευρώ.
Τελικά, για όλους τους επόμενους μήνες, θα επιβληθούν – για κάθε μήνα- πρόστιμα περί των 4.004,00 ευρώ.
Συνολικά λοιπόν τα 56,00 ευρώ θα επιβαρυνθούν με πρόστιμα 39.045,00 ευρώ.»
Πρόστιμο μη υποβολής άρθρου 54: 1.000,00 ευρώ
Πρόστιμο άρθρου 53 (τόκοι) (ενδεικτικά): 4,00 x 8,25% x 11/12 = 0,30 ευρώ
Πρόστιμο εκπρόθεσμης καταβολής άρθρου 57: 4,00 x10% = 0,40 ευρώ
Πρόστιμο άρθρου 59: 4,00 ευρώ
Συνολικό πρόστιμο μη έγκαιρης υποβολής δήλωσης για τον Ιανουάριο: 1.004,70 ευρώ
Επειδή όμως δεν είχε υποβάλει για κάθε μήνα δήλωση για τα 4,00 ευρώ, θεωρείται ότι υπάρχει υποτροπή και κατ’ επέκταση διπλασιασμός του προστίμου των 1.000,00 ευρώ για τον μήνα Φεβρουάριο. Οπότε, το συνολικό πρόστιμο για τον Φεβρουάριο θα είναι: 2.004,67 ευρώ.
Στη συνέχεια: Η μη εμπρόθεσμη υποβολή της δήλωσης των 4,00 ευρώ για τον Μάρτιο, θεωρείται δεύτερη υποτροπή και έχουμε τετραπλασιασμό του προστίμου των 1.000,00 ευρώ. Οπότε, το συνολικό πρόστιμο για τον Μάρτιο θα είναι: 4.004,64 ευρώ.
Τελικά, για όλους τους επόμενους μήνες, θα επιβληθούν – για κάθε μήνα- πρόστιμα περί των 4.004,00 ευρώ.
Συνολικά λοιπόν τα 56,00 ευρώ θα επιβαρυνθούν με πρόστιμα 39.045,00 ευρώ.»
Απ. Αλωνιάτης http://www.prosvasis.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου